16. "On nie złapie się na twoje słodkie oczka i idealne ciało."

"Ciekawość to pierwszy stopień do zdrady..."

Thomas

-Thomas!- Usłyszałem radosne wołanie z przedpokoju. Postanowiłem nie zdradzać się z tym, że wiem o Hilde. Najpierw chciałem mieć pewność, że między nimi naprawdę coś było. Wstałem i z wymuszonym uśmiechem ruszyłem przywitać się z brunetką. Kiedy tylko Mili pojawiła się w zasięgu mojego wzroku, cała złość ze mnie wyparowała. Przytuliłem dziewczynę mocno, by po chwili złożyć na jej ustach namiętny pocałunek. Przez moment pomyślałem, że chciałbym, aby to była Megan. Ta jasnowłosa piękność wzbudziła we mnie... właśnie, co? Pożądanie- to słowo chyba najdokładniej określało to, co poczułem w stosunku do modelki. Już wtedy wiedziałem, że nie zostawię tak tej znajomości.

- Cześć Mili.- Meg przywitała przyjaciółkę opierając się o framugę drzwi.

Mili

Oderwałam się od Morgiego i zaskoczona spojrzałam na blondynkę. Cholera, zdążyli się poznać.

- Megan!- Podeszłam do niej ze sztucznym uśmiechem i cmoknęłam ją w policzek.- Tak szybko mnie spakowałaś?- Nie kryłam rozczarowania. Blondynka wyszczerzyła ząbki w uśmiechu nr 5, czyli: 'nie zapominaj, z kim rozmawiasz.'

- Znowu we mnie zwątpiłaś?- Zapytała zawiedziona. Wzruszyłam ramionami i zrobiło się niezręcznie cicho.- Muszę już iść.- Odezwała się w końcu Meg.

- Tak chyba będzie najlepiej.- Stwierdziłam, ale zagłuszył mnie protestujący Morgi.

- Nie, zostań.

- Nie chcę wam przeszkadzać.

- Ale przecież nie będziesz.- Nalegał. Tego juz było za wiele. Morgenstern namawiający moją przyjaciółkę, żeby nie wychodziła, kiedy ja chciałam się jej pozbyć, jak najszybciej.

- Kochanie nie zatrzymuj jej, jeśli nie chce.- Skoczek się poddał i zaniósł zakupy do kuchni. Ja w tym czasie podałam blondynce płaszcz.

- Nie wiem, co kombinujesz, ale wiedz, że Thomas nie jest taki jak wszyscy faceci. On nie złapie się na twoje słodkie oczka i idealne ciało.- Syknęłam.

- Zdziwisz się.- Zagroziła. Stałyśmy patrząc na siebie wrogo. Zawsze kiedy w grę wchodziła miłość, nasza przyjaźń schodziła na dalszy plan.

- Coś mnie ominęło?- Spytał Thom wesoło. Żadna z nas mu nie odpowiedziała. Spojrzał na nas zaskoczony.- Dobra, nie chcecie mówić, to nie.- Podniósł ręce w poddańczym geście. Meg się ubrała i obdarowała mnie pogardliwym uśmiechem. Potem podeszła do Morgiego, pocałowała go w policzek i wyszła, nie zaszczycając mnie nawet głupim 'cześć'. Pięknie. Najlepsza przyjaciółka mnie olewa i do tego przy mnie flirtuje z moim chłopakiem.

- Stało się coś.- Stwierdził zdezorientowany Morgen. Udałam, że tego nie słyszałam i poszłam do kuchni.

Thomas

W domu panowała nerwowa atmosfera. Ja czułem się dziwnie wiedząc, że Milka spędziła noc z Tomem. Ona z kolei pokłóciła się o coś z Megan. Odkąd blondynka wyszła nie zamieniliśmy ze sobą ani słowa. Usiadłem w fotelu i zacząłem kombinować, jak poznać ją bliżej. Dzisiaj wieczorem mam iść na imprezę urodzinową Gregora. Może zadzwonię do dziewczyny i ją tam zaproszę? Nie, lepiej nie. Postanowiłem, że pójdę tam na trochę, a potem pojadę do nowo poznanej. Około godziny osiemnastej byłem gotowy do wyjścia.

- Idziesz gdzieś?- Zapytała brunetka, pojawiając się w przedpokoju.

- Tak. Kumpel z kadry ma urodziny. Nie mogłem omówić.

- Myślałam, że spędzimy trochę czasu razem.- Powiedziała zawiedziona.

- Przepraszam, nie dzisiaj. Nie czekaj na mnie.- Pocałowałem Mili w policzek i opuściłem mieszkanie.

Megan

Było już koło dwudziestej trzeciej. Musiałam zasnąć przed telewizorem. Obudziło mnie dość głośne pukanie do drzwi. Niestety nie miał ich kto otworzyć, bo Roger pojechał w delegację. Podniosłam się niechętnie i wolnym krokiem poczłapałam sprawdzić, kto śmie mi przeszkadzać o tej godzinie.

- Thomas? Co ty tutaj robisz?- zapytałam zdziwiona widokiem skoczka.

- Zawieram nowe znajomości.- Wyjaśnił z uśmiechem. Dobra, czas na udawanie niedostępnej.

- Przecież się znamy.

- Więc zawiązuję nowe przyjaźnie.

- Nie wiem, czy to dobry pomysł.- Stwierdziłam niezbyt przyjemnym tonem i chciałam zamknąć drzwi, ale blondyn był szybszy i uniemożliwił mi to nogą.

- Megan, nie bądź niemiła. Wpuść mnie, proszę.- Spojrzał na mnie wzrokiem kota ze Shreka. Po tym nie potrafiłam mu odmówić. Zeszłam mu z drogi i Morgi wszedł do środka.- Mam coś na umilenie wieczoru.- Oznajmił i wręczył mi butelkę czerwonego wina. Rozsiedliśmy się wygodnie w salonie i już po chwili moczyliśmy usta w płynie. Z każdą kolejną lampką stawaliśmy się coraz bardziej wygadani. Morgen w pewnym momencie wyznał, że go zaintrygowałam. Powiedział, że nie może przestać o mnie myśleć.

- Wiem, że krzywdzę Mili, ale to jest silniejsze ode mnie.- Dodał lekko zakłopotany.- To dlatego tutaj dzisiaj jestem. Musiałem cię zobaczyć i przy okazji lepiej poznać.- Wiedziałam już, że osiągnęłam cel. Tylko nie myślałam, że tak szybko mi to pójdzie. Blondyn wydawał się być trudniejszym do upolowania, a tymczasem on już jadł mi z ręki.

- Thomas, doskonale wiem, co czujesz. Mam dokładnie tak samo.- Uśmiechnęłam się do niego a on w odpowiedzi mocno mnie przytulił.

Cały wieczór nie mogliśmy się sobą nacieszyć. Dobrze wiedziałam, że trzeba coś powiedzieć Milce. Wspólnie z Morgensternem ustaliliśmy, że na razie będziemy spotykać się w tajemnicy przed nią. Skoczek zdawał sobie sprawę z tego, że Mili nie będzie miała gdzie się podziać, a nie chciał jej na nic narażać. Nie przejmowałam się tym, że nadal będzie mieszkał z brunetką. Po dzisiejszym wieczorze byłam prawie pewna, że między nimi nic już nie będzie.

- Gdybym mógł, nie wychodziłbym stąd.- Stwierdził Thom, całując mnie na pożegnanie.

- To nie wychodź.- Zaproponowałam i przyciągnęłam go do siebie.

- Jest prawie trzecia nad ranem.

- Powiedziałeś jej, że idziesz na imprezę z chłopakami, tak?- Pokiwał głową.- To w czym problem?

- Właściwie to w niczym, ale wino nam się skończyło. Chyba, że masz pomysł na dalszą część wieczoru. O przepraszam, nocy.- Spojrzałam na niego prowokacyjnie i pociągnęłam za sobą po schodach. Szybko znaleźliśmy się w moim pokoju. Skoro tak się do siebie zbliżyliśmy, to czemu mielibyśmy tego nie skończyć? Rzuciłam chłopaka na łóżko i usiadłam na nim okrakiem. Nachyliłam się i musnęłam jego wargi. Od tego zaczęła się nasza gra wstępna.

Mili

Byłam zła, że Thomas zostawił mnie dzisiaj samą i poszedł na imprezę z chłopakami. Pierwsze kilka godzin spędziłam na bezcelowym kręceniu się po domu. Nie mogłam znaleźć sobie miejsca. Zadręczałam się myślami o tym, co powiedziała mi dzisiaj Meg. Czyżby coś zdarzyło się między nimi, zanim wróciłam ze sklepu?

Postanowiłam nie, że nie będę torturować mojej psychiki domysłami i po szybkiej kąpieli, oddałam się w objęcia Morfeusza.

Obudził mnie dzwoniący telefon. Zaspana wzięłam urządzenie do ręki i odebrałam.

- Halo?- Wychrypiałam ledwie słyszalnie przez zaschnięte gardło.

- Mili?- W pierwszej chwili nie rozpoznałam głosu.- Cześć, tu Andreas Kofler.

- Nie jesteś na imprezie?- Zapytałam zdziwiona i trochę bardziej przytomna.

- Jestem i właśnie dlatego do ciebie dzwonię. Morgenstern jest w domu?

- Nie.- Odpowiedziałam, zupełnie zbita z tropu.

- A nie wiesz, gdzie może być?

- Nie mam pojęcia. Powiedział mi, że wychodzi z wami. Może poszedł gdzieś na chwilę. Przewietrzyć się, czy coś.- Cała ta sytuacja coraz mniej mi się podobała.

- O ile mi się wydaje, to chwila nie oznacza prawie sześciu godzin. Oznajmił, że musi coś załatwić i niedługo wróci.

- Przykro mi Kofi, ale naprawdę nie wiem, gdzie on może być. Spróbuję się z nim skontaktować.

- Daj znać, jak się czegoś dowiesz.

- Jasne. Na razie.- Rozłączyłam się i natychmiast wybrałam numer blondyna.

Megan

- Cholera. Thomas, co my zrobiliśmy?

- Żałujesz?- Zapytał, głaszcząc mnie po nagim ramieniu.

- Ani trochę.- Uśmiechnęłam się szeroko i pocałowałam skoczka. W pewnym momencie rozdzwonił się jego telefon.

- Thomas, odbierz.

- Nie mogę, jestem zajęty.- Stwierdził i tym razem to on mnie pocałował.

- Thom, to pewnie ważne. Tym bardziej, że coś koło piątej nad ranem.

- Mogę oddzwonić.-Odpowiedział. Ale uparty osioł- pomyślałam. Komórka nie przestawała dzwonić. Dźwięk dzwonka zaczynał mnie poważnie denerwować. W końcu odepchnęłam Morgiego od siebie i nie patrząc na wyświetlacz, odebrałam. 

- Telefon Thomasa, słucham.

- Megan?!- Usłyszałam po drugiej stronie. To była Mili. Nie zdążyłam odpowiedzieć, a brunetka się rozłączyła.

- Kto to?- Zapytał blondyn.

- Pomyłka.

________________________

To teraz czekam na jakże piękną krytykę zachowania Thomasa ;)

Powstrzymam się od komentarza do całości, oceńcie same ;D

Do wtorku! 
Czytasz?= Komentuj

Ps. Skoczny weekend, tak! <3